Een: winnaar

Weinig nieuwe muziek deze vrijdag in verband met Black Friday en strategische planning richting de feestdagen enzo, maar toch één fijne lading zonneschijn: van Sticks, die eigenlijk Junte Uiterwijk heet. Onofficieel burgemeester van Zwolle, flowkoning, woordkunstenaar en ongekend talent, die ook gewoon een volwassen publiek in plaats van alleen maar gierende meiden van dertien aanspreekt. Er is echt helemaal niemand die jaar in jaar uit op allerlei manieren en in allerlei formaties alle grote tenten op de festivals laat ontploffen met polderrap, behalve deze knakker. Laat u niks wijsmaken door Lil Autodeurtje en die gozer die met de dochter van Ronald de Boer knalde. De Nederlandse rapgame wordt gerund door Sticks, die een nieuw album uitbrengt met samenwerkingen met de fenomenale winnaar Rico, Fakkelbrigade en Kubus. Het gaat over het verlies van z'n moeder 'en het verwerken daarvan'. Gaat dat zien gaat dat zien makkers. Jawel.

Kijken hoe lang ze het volhoudt, zo zonder Spotify

Er staat een artikel in de Volkskrant met als onderwerp 'Dreigende smartphoneverslaving en een afkeer van Big Tech drijft muziekliefhebbers terug naar ouderwetse muziekdragers' en het is echt een van de raarste kantoortuinbaksels ooit. Een artikel uit The Guardian van twee jaar geleden overschrijven en drie van je eigen vrienden bellen + opvoeren als bewijs maakt echt geen gesloten conclusie. Dit zal wel empirisch onderzoek zijn: "Ik ben niet de enige met een knagend gevoel van ongenoegen over de invloed van een streamingdienst als Spotify. In gesprekken met vrienden is het steeds vaker een onderwerp van discussie." In gesprekken met vrienden van Mosterd is het wel of niet seinen met kleintje boer steeds vaker onderwerp van discussie, maar dat betekent niet dat half Nederland nu aan het klaverjassen is geslagen. Spotify schrijft gebruikersrecord na gebruikersrecord, maand na maand.

De vinylrevival is vooral nostalgisch, maar hang je Micro Seiki aan een Luxman en je zal wat beleven, en de kwaliteit van CD is sowieso véél beter dan cracky MP3. Ténzij je het in een discman propt, want dan ben je gewoon een nerd, zoals die gozer die tijdens het doomscrollen op zijn telefoon opzoekt hoe de hondjes van de Britse koningin heten. Dan is niet Spotify het probleem, maar hijzelf, als sociaal gemankeerd figuur. En als je 's ochtends wakker ligt van de keuzestress wat je nu weer moet afspelen, is het misschien sowieso eens tijd om wat minder muziek te luisteren, dame. Kop in de wind, vogeltjes kijken, door het bos wandelen, over het strand fietsen. Succes ermee!

Luister

Verreweg de gaafste en muzikaal interessante gast van de Lage Landen: Maarten Devoldere, die al geweldig is als Balthazar maar nog veel geweldiger is als Warhaus. Het nummer Love's A Stranger is een regelrechte klassieker, de plaat Ha Ha Heartbreak fantastisch, en nu heeft-ie weer een nieuwe plaat: Karaoke Moon. Het wordt echt steeds beter en broeieriger en gaver met deze gast, al is het misschien ook omdat we hem in Nederland wat minder zien - de Directisering van figuren in de polderpop is echt niet te harden. Verder nog veel meer toffe nieuwe muziek deze week en dat heeft allemaal te maken met de naderende feestdagen: Marilyn Manson, Father John Misty, Coward Brothers (= Elvis Costello & T-Bone Burnett), Michael Kiwanuka en meerrrrr.

Luister

(In Den Haag zijn ze lekker aan het eten/wachten op Omtzigt, dus is er tijd voor: MUZIEK)

De nieuwe Linkin Park is vandaag uit en niet dat we niet naar vrouwen luisteren - doen we thuis namelijk ook heel goed - maar Linkin Park was Chester Bennington, nee, Linkin Park ís Chester Bennington. We slaan helaas over. Dan een waardigere reden om muziek te luisteren. In de stijlloze mail: "Vorig jaar overleed onze reaguurder Asteroid aka Tony Leeuwenburg, aka Tony Slug. Hij vertelde geregeld over rockers waar hij mee gespeeld heeft en bleek dus een grote naam in de scene van punk en garagerock. In het café heeft hij verteld met een groot project bezig te zijn, helaas overleed hij aan kanker. Het materiaal was grotendeels klaar en is als Tribute uitgegeven." Werd ook al over gepraat in dit topic destijds - Tony Slug was (en is nog steeds) een icoon in het wereldje. Als punk- en hardcorepionier bij Nitwitz en BGK, met garagerock supergroup The Hydromatics tot aan z'n eigen projecten Loveslug en The Tony Slug Experience. Punkrock was onze eerste grote liefde - en Tony Slugs laatste. Weliswaar is de plaat een paar maanden oud, maar niet minder rockend. Rock in Heaven, Tony. Meer nieuwe muziek na de klik.

En meerrrrrr heerlijke herrie in muzikaal StamCafé

Vorige week gemist maar vandaag dan toch: prachtige nieuwe muziek van extreme koning Mount Eerie, alias Phil Elverum, bekend van het verdrietigste album ooit: A Crow Looked at Me. Minimalistische lo-fi, geschreven over de dood van zijn vrouw, in de kamer waar ze stierf, op haar instrumenten, en alles is janken en verdrietig en driewerf kudt en leefde ze nog maar en had ik maar dit en dat gedaan. En nu de boel toch in de fik staat is er Night Palace, een knetterdikke dubbelaar, waar plots weer ruimte is voor hoop. Jank uw ogen eruit, koop die knakker. Ook plots uit: The Cure, ook al vorige week. Is er déze week dan nog een beetje opbeurende muziek na deze nacht van de Jodenhaat? Nee hoor!
NB: Heeft u wel verstand van muziek maar lukt het u niet te reaguren onder dit topic. Dat kan kloppen: StamCafé is Premium Only want wel zo gezellig. KOM OOK BINNEN.

Luister

Een klaagzang op de staat van ons geluk - onze muzikale staat. Wat komt er toch: een ongelooflijke hoeveelheid TROEP uit. In alle genres, maar vooral indie. Troep. Deze week nieuw in de schappen Underworld, gaaf maar moet je helemaal niet luisteren op plaat maar gewoon lekker in de rausbunker, en Pixies. Eind jaren 80 en begin jaren 90 megagroot (Where is my mind, Here comes your man, Hey, enz.) en daarna was Frank Black / Black Francis toch vooral gaaf als-ie mocht opdraven bij Placebo. De rest van de nieuwe muziek deze week, onder de klik, achtereenvolgens: interessant (okee), over datum, saai, saai, hysterisch, zzz, saai, leuk voor op Sleazefest, tsja, gaap, gaap, gaap, wel okee, gaap, ellende, gaap, afgrijselijk, gaap, tsja, meh, gaat, vreselijk, wel aardig, tsja en dan nog een lading gare metal. Doe het er maar weer mee!

Tuuuuuuut ALERT

Fenomenaal interview met Blaudzun, die eigenlijk Johannes Sigmund heet, qua uiterlijk de zoon van het heerlijke homostel Martin Koolhoven & Tim Hofman, die als kleine Johannes iets te goed heeft opgelet bij gitaarles. Zo lang als Blaudzun leeft is Nederland al racistisch. NEDERLAND IS RACISTISCH. Graag dit een paar keer herhalen bij de bakker, de slager, op al die plekken waar mensen met een bepaald kleurtje minder kansen krijgen dan mensen met een ander kleurtje. NEDERLAND. IS. RACISTISCH. Wat grappig is, aangezien Nederland in die rijtjes altijd scoort als minst racistisch, maar zo lang Blaudzun leeft is Nederland wél racistisch en dús is het zo. Het probleem is namelijk: je kán aan het einde van deze tunnel helemaal niet meer roepen dat Nederland NIET racistisch is, want iemand (in casu Blaudzun) vindt Nederland racistisch en als je daar iets over zegt ben je zélf racist. De racistwin. Voorts zegt-ie: "Het zijn hopelijk ook de laatste dagen van de mannelijke en patriarchale manier waarop wij onze samenleving organiseren." Wat óók grappig is want racisme gaat heel lekker samen met wijzen naar gendertjes, wijzen naar gendertjes gaat heel lekker samen met dingen roepen over islamofobie en precies aan de andere kant van het hoefijzer zit 'de laatste dagen van de mannelijke en patriarchale manier waarop wij onze samenleving organiseren'. Welnu, roep dit soort dingen vaak genoeg in de juiste contreien en dan kom je op het punt: Ronald Giphart schrijft je biografie en je haalt je voldoening uit je bril. "Ik ben van brillen gaan houden, vandaag draag ik een Chloé en dan vind ik het heerlijk om morgen bijvoorbeeld een Gucci op te zetten." Jopie jongen, wat heb jij een heerlijk leven. Beetje benepen. Maar heerlijk.

Luister maar weer

Sorry makkers, we zijn afgehaakt. Het gaat niet meer. Wel geprobeerd, muzikaal te veel geëvolueerd. Onze 'jeugd' luistert naar Rüfüs du Sol en van die andere festivalbangers waarbij je een paar pillen in je mik moet gooien (Fred again als afsluiter op Lowlands, bijvoorbeeld) en daar krijgen we echt de kriebels van, maar deze belegen boomerpunk van The Offspring is ook wel écht passé. Die was sinds Conspiracy of One (2000) al passé en nu zijn we 24 jaar en een heleboel vreselijke muziek verder. Light it Up van het nieuwe album Supercharged, prima nummertje, lalala leuk hoor The Offspring, en voor de échte fans is het vast geweldig, maar zijn er nog lezers of reaguurders die dit ironieloos en voor de lol kopen en gaan luisteren? We slaan een keertje over. Meer nieuwe muziek na de klik!

En meerrrr, luister maar

Toegegeven, we luisteren hier op GSHQ weleens hiphop, maar eigenlijk nooit soul of R&B of aanverwante stijlen, voornamelijk omdat het meestentijds simpelweg heel erg flauw en allround geen zak aan is. Maarrrr: Leon Bridges heeft ons toch een stem als een slagroomtaart om op te vreten! Hij was al heel erg lekker in die crossover met Khruangbin, is ook gewoon heel erg fantastisch in z'n eigen werk. Lang nagedacht over de naam van z'n nieuwe plaat en dat is geworden: LEON. Meer nieuwe muziek onder meer van Jake Bugg, een van de miljoen nieuwe Bob Dylans op de wereld, alleen is hij helemaal geen nieuwe Dylan, maar gewoon een gezellig gappie met een gitaar. Voorts is er een nieuwe van The Smile (van Thom Yorke van Radiohead) én een nieuwe plaat van Coldplay, maar daar gaan we niet naar luisteren, we gaan nog liever in Beiroet wonen.

And when the yards broke off they said that he got killed, but he is living still

Kris Kristofferson is gestopt met countryrocken. Kris Kristofferson was niet de beste zanger. Kris Kristofferson was niet eens de beste zanger van The Highwayman - sterker nog, hij was de slechtste. Wel kon-ie heel goed liedjes schrijven: Janis Joplin maakte van Me and Bobby McGee een wereldhit, Johnny Cash deed hetzelfde met het heerlijke Sunday Morning Coming Down, enzovoorts. Als zanger vierde hij zijn grootste successen toch vooral naast anderen: als lid dus van The Highwaymen met megasterren Cash, Willie Nelson en Waylon Jennings, of naast Barbra Streisand. Kristofferson was meer: acteur, Golden Globe-winnaar (voor A Star Is Born), veteraan, helikopterpiloot, mensenrechtenactivist, poëet, romancier, entertainer. Z'n laatste keer in Nederland was vijf jaar geleden, in Groningen. Willie Nelson is nu de laatste der Mohikanen: Kris Kristofferson is 88 jaar oud geworden. Proost.
Update - Oorlog volgen kan hierrrr